Το κείμενο που ακολουθεί, αποτελεί απόσπασμα της διήγησης της Ολίβια Κόλμαν, από το βιβλίο «Γράμμα στο νεότερο εαυτό μου», με τις προσωπικές ιστορίες 80 παγκοσμίως αναγνωρισμένων, επιτυχημένων και εξόχως ενδιαφερόντων ανθρώπων.
«Ως έφηβη ανησυχούσα μέσα μου για πολλά, όμως το έκρυβα καλά. Ανησυχούσα για τα μαθήματά μου, για την εμφάνισή μου, για τα μαλλιά μου. Όμως δεν υπήρξα ποτέ από εκείνες τις μουτρωμένες έφηβες που δεν χαμογελούν ποτέ. Ο υπέροχος νονός μου, πάντα μου έλεγε πόσο πολύ χαιρόταν όταν με έβλεπε, γιατί ήμουν η μοναδική χαμογελαστή έφηβη. Και τον θαύμαζα τόσο πολύ που αυτά τα λόγια ήταν τότε για μένα ένα από τα καλύτερα πράγματα που μου είχαν πει. Έτσι λοιπόν ήθελα να φανώ αντάξια των προσδοκιών του. Όλοι τον λάτρευαν, θύμιζε λιγάκι τον Όλιβερ Ριντ, χωρίς το πολύ αλκοόλ. Ήταν αστείος, πνευματώδης, όμορφος και υπέροχος. Όταν έπαιξα τη δεσποινίδα Τζιν Μπρόντι, μου είπε: “Ήσουν καταπληκτική, καταπληκτική και γαμώ τις τέλειες”.
Ήμουν αρκετά πρόσχαρη έφηβη, ωστόσο ακόμη και οι πιο λογικοί άνθρωποι παλαβώνουν λιγάκι, όταν οι ορμόνες τους φουντώνουν. Για κάποιο διάστημα λοιπόν, αντιμετώπισα ένα πρόβλημα με το φαγητό, δεν έτρωγα και δεν ένιωθα καλά με το σώμα μου. Όμως συνέχιζα να χαμογελώ σε όλους. Είχα τις συννεφιές μου κι ακόμα τις έχω. Μεγαλώνοντας, καταλαβαίνω πια πότε έρχεται το μαύρο σύννεφο και ότι είναι περαστικό. Οι φίλοι μου και ο αγαπημένος μου σύζυγος ξέρουν κι επίσης ξέρουν ότι με λίγο τσάι και με αρκετές αγκαλίτσες θα περάσει τελικά. Μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού έπαθα επιλόχεια κατάθλιψη, όμως ήξερα ότι αγαπώ το μωρό μου και καταλάβαινα τι αξίζει στη ζωή μου. Πολύ θα ήθελα να γυρνούσα πίσω σε κείνες τις πρώτες δυσκολίες και να έλεγα στον νεότερο εαυτό μου, “Θα είσαι μια χαρά. Θα περάσει. Και θα αγαπηθείς. Μην πάρεις βιαστικές αποφάσεις τώρα. Θα καταφέρεις να τα τακτοποιήσεις όλα και θα περάσεις υπέροχα. Χέστηκες κι αν δεν είσαι αδύνατη”. Βασικά είμαι πολύ αισιόδοξο άτομο.
Μακάρι να ντυνόμουν πιο ανάλαφρα στα 16 μου. Θα έλεγα λοιπόν στον νεότερο εαυτό μου, “Αν δεν σ’ αρέσει το σώμα σου τώρα, περίμενε να δεις τι θα γίνει όταν θα μεγαλώσεις”. Το σώμα μου άλλαξε αφού έκανα παιδιά, όμως νιώθω πολύ πιο άνετα τώρα. Θα ήθελα να πω στη νεαρή Ολίβια, “Είσαι υπέροχη, είσαι ερωτεύσιμη. Η ζωή δεν σου φέρεται άσχημα”.
Σίγουρα δεν θα έλεγα στον νεότερο εαυτό μου τίποτα από όσα μου έτυχαν στο μέλλον -εάν έλεγα στη νεαρή Ολίβια ότι θα πραγματοποιούσε το όνειρό της, θα σταματούσε να προσπαθεί. Σου χρειάζεται λίγο νέφτι στον κώλο, η αλήθεια είναι. Το πιστεύω. Ξέρω πώς είναι να μη δουλεύεις και να παλεύεις για να τα βγάλεις πέρα, γιατί πέρασα έναν ολόκληρο χρόνο χωρίς δουλειά, με μερικές οντισιόν που απέτυχα σε όλες. Εξακολουθώ να νιώθω μέχρι σήμερα αυτή την αγωνία. Δεν θέλω να ξαναπεράσω τα ίδια. Είναι πολύ προτιμότερο να μην ανησυχείς».
*Περισσότερες πληροφορίες για το «Γράμμα στο νεότερο εαυτό μου», εδώ.
