Τι δώρο χαρίζει, κατά τη γνώμη σου, ένα βιβλίο στην καρδιά και τη φαντασία ενός παιδιού;

Τέσσερις αγαπημένοι συγγραφείς παιδικών βιβλίων, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, μοιράζονται τις σκέψεις τους για το πολύτιμο δώρο που προσφέρει ένα βιβλίο στην καρδιά και τη φαντασία ενός παιδιού. Με διαφορετικές προσεγγίσεις και μοναδικές οπτικές, οι συγγραφείς αποκαλύπτουν πώς τα βιβλία ανοίγουν νέους κόσμους, ενισχύουν τη φαντασία, και καλλιεργούν συναισθηματική ανάπτυξη. Κάθε σελίδα είναι και ένα βήμα σε ένα ταξίδι ανακάλυψης και μάθησης, όπου το παιδί μαθαίνει να ονειρεύεται, να δημιουργεί και να αναγνωρίζει τη δύναμη των ιστοριών στη ζωή του.

Θεόδωρος Παπακώστας, συγγραφέας του βιβλίου Παιδιά, χωράει όλη η αρχαιότητα στο ασανσέρ;

Η καρδιά, και η φαντασία, του παιδιού είναι το μεγαλύτερο πράγμα στο σύμπαν. Όσοι μπορούμε να ανακαλέσουμε μνήμες από παιδιά, θυμόμαστε πόσο πιο μεγαλειώδης ήταν κάθε εικόνα του μυαλού μας με κάθε ερέθισμα όταν κάθε νέα πληροφορία άνοιγε εκατοντάδες διαδρόμους στο ταξίδι της ανακάλυψης του κόσμου. Όσο τετριμμένος κι αν ακούγεται, κανένας άλλος παραλληλισμός δεν κατάφερε να περιγράψει καλύτερα το παιδικό βιβλίο όσο το Ταξίδι. Κάθε σελίδα αποτελεί αφορμή για χιλιάδες νέες συνάψεις στα παιδικά μυαλά, που θα γεννήσουν νέες απορίες και νέες διακλαδώσεις στο πανέμορφο πλέγμα που λέγεται ανθρώπινη νόηση. Τα βιβλία μας έκαναν ανθρώπους, και από τα βιβλία μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα δημιουργήσουμε νέους ανώτερους ανθρώπους, όσο ακόμη είναι (και ευχόμαστε να παραμείνουν μέσα τους, παιδιά). 

Κυριάκος Μούρτζης, συγγραφέας του βιβλίου Κουμπί είμαι κι εγώ:

Ένα βιβλίο αγγίζει την καρδιά και τη φαντασία του παιδιού, καθώς του ψιθυρίζει πως, όπως ο ήρωας ενός παραμυθιού, έτσι κι εκείνο έχει θέση, αξία και ρόλο σε έναν κόσμο γεμάτο ιστορίες. Του μαθαίνει πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, πως ακόμα και το πιο μικρό, το πιο αθόρυβο, κρύβει μέσα του μια δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Κι εκεί, ανάμεσα στις λέξεις, το παιδί συναντά για πρώτη φορά τη μοναδικότητά του — και δεν την ξεχνά ποτέ. Κι αν αυτό δεν είναι δώρο, τότε ποιο είναι;

Βασίλης Νανούρης, συγγραφέας του βιβλίου Ο φίλος μου ο μπάμπουρας:

Η επαφή ενός παιδιού με το βιβλίου είναι κατά τη γνώμη μου μαγική, γιατί περιέχει δύο φαινομενικά  αντιφατικές διαστάσεις, που όμως μπλέκονται με ένα μοναδικό τρόπο: τη “γειωτική” και τη “φαντασιακή”. Η γειωτική έχει να κάνει με τη μυρωδιά του βιβλίου, το ξεφύλλισμά του, την ανεξαρτησία του ως αντικείμενο και τον τρόπο που η αφή και η όραση “ακουμπάνε” τις εικόνες και τις λέξεις. Η φαντασιακή έχει να κάνει με το άνοιγμα της πόρτας σε ένα νέο κόσμο που χτίζει το παιδί με τα υλικά που του έδωσαν οι δημιουργοί του βιβλίου. Έναν κόσμο ολοδικό του που μέσα του ζουν αρμονικά τα συμπεράσματα του. Τα ολόδικα του συμπεράσματα. Αυτά που δεν μπορεί κανείς να του τα λογοκρίνει.

Δήμητρα Καραπέτσα, συγγραφέας του βιβλίου Ο φίλος μου ο μπάμπουρας:

Το βιβλίο είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός για την καρδιά και την ψυχή ενός παιδιού. Του ανοίγει παράθυρα γεμάτα φαντασία,  νέους ήρωες, χρωματιστές περιπέτειες και πολλά μηνύματα. Καλλιεργεί τη δημιουργικότητα, ενισχύει τη συναισθηματική του νοημοσύνη και διευρύνει την αντίληψη του για τον κόσμο. Μέσα από ιστορίες το παιδί έρχεται σε επαφή με διάφορες αξίες, συναισθήματα και δεξιότητες, όπως η φιλία, ο θυμός, η γενναιοδωρία, η ικανότητα να διαχειρίζεται κανείς τις καταστάσεις που προκύπτουν στη ζωή. Το βιβλίο λοιπόν είναι ένα μέσο για να ταξιδέψει η ψυχή του παιδιού πέρα από τα όρια της πραγματικότητας. Ένας συνοδοιπόρος που προετοιμάζει και ενισχύει το παιδί να κατανοήσει τον εαυτό του και τους άλλους.