Οι μέρες TedX events είναι εδώ: 21 Μαΐου έχουμε το TEDxNTUA, 25 Μαΐου το TEDxMetropolitanCollege στη Θεσσαλονίκη και 28 Μαΐου το TEDxAthens. Για αυτό και σας προτείνουμε 6 βιβλία μας από τη σειρά Ted Books, ώστε να προετοιμαστείτε κατάλληλα, σε όποιο TedX της Ελλάδας κι αν βρεθείτε.
Κι αν πιστεύετε πώς δεν χρειάζεστε ένα τέτοιο βιβλίο όταν υπάρχουν αμέτρητες τέτοιες ομιλίες διαθέσιμες στο Youtube, τότε ήρθε η ώρα να διαψευστείτε: Τα Ted Books συνεχίζουν από το σημείο που σταματούν οι ομιλίες. Μια ομιλία 18 λεπτών μπορεί να φυτέψει ένα νοητό σπόρο, όμως ένα Ted Book μπορεί να διηγηθεί μια μεγαλύτερη ιστορία. Ας δούμε μερικές από αυτές:
Γιατί δουλεύουμε; – Barry Schwartz
«Γιατί αφήνουμε το ωραίο κρεβατάκι μας κάθε πρωί και δεν ζούμε τη μία συναρπαστική περιπέτεια μετά την άλλη; Τι ανόητη ερώτηση. Δουλεύουμε γιατί πρέπει να βγάλουμε τα προς το ζην. Ασφαλώς, αλλά αυτό είναι όλο; Όχι βέβαια. Όταν ρωτάμε ανθρώπους που νιώθουν ένα αίσθημα πληρότητας με την εργασία τους γιατί δουλεύουν, σχεδόν ποτέ δεν αναφέρουν τα χρήματα. Ο κατάλογος με τους μη χρηματικούς λόγους που δίνουν είναι μακρύς κι ενδιαφέρων».
Ο Barry Schwartz στο «Γιατί δουλεύουμε;» καταρρίπτει τον μύθο ότι το κίνητρο πίσω από την εργασία είναι τα χρήματα, όπως και το ότι οι υψηλότερες αμοιβές συνεπάγονται πιο ποιοτική δουλειά. Mας βοηθά, επίσης, να καταλάβουμε καλύτερα τι σημαίνει εργασία και, το σημαντικότερο, πώς να βρούμε εκείνη που θα μας κάνει ευτυχισμένους.
Πώς θα ζήσουμε στον Άρη – Stephen Petranek
«Οι άνθρωποι χρειάζονται τέσσερα πράγματα για να επιβιώσουν στη Γη: τροφή, νερό, στέγη και ρουχισμό. Οι άνθρωποι χρειάζονται πέντε πράγματα για να επιβιώσουν στον Άρη: τροφή, τροφή, νερό, στέγη, ρουχισμό και οξυγόνο. Η απόκτηση αυτών των πέντε απαραίτητων πόρων θα διασφαλίσει το μέλλον της ανθρωπότητας ως διαπλανητικού είδους».
Η ιδέα ότι η εποίκιση του Άρη αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας: H εξάλειψη των φυσικών πόρων, ο υπερπληθυσμός και η καταστροφή του περιβάλλοντος κάνουν αδήριτη την ανάγκη για τη δημιουργία ενός σχεδίου Β για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Ο Stephen Petranek στο βιβλίο του «Πώς θα ζήσουμε στον Άρη» εξηγεί με λεπτομέρειες το πώς μπορεί να γίνει αυτό.
Να μιλάτε με αγνώστους – Kio Stark
«Κάποιες φορές, όταν μιλάς με έναν άγνωστο, νιώθεις σαν να κάνεις κάτι παραπάνω από μια απλή κουβεντούλα, νιώθεις σαν να ρίχνεις μια αληθινή ματιά στον βαθύτερο εαυτό σου. Και αυτή η ματιά αποτελεί μέρος της απόλαυσης. Η βιτρίνα που παρουσιάζουμε στους αγνώστους θυμίζει λεπτή μεμβράνη που άλλοτε διαπερνάται και άλλοτε όχι. Και ενίοτε διαλύεται στην πορεία».
Γιατί είναι πιο εύκολο να ανοιγόμαστε σε αγνώστους και όχι τόσο σε δικούς μας ανθρώπους; Υπάρχει μια φράση που λέει “Through others we become ourselves”. Βάσει αυτής, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τη συμβουλή της Kio Stark που συνοψίζεται στον τίτλο του βιβλίου. Μέσα από την έρευνα της Stark αποδεικνύεται ότι το να μιλάμε με αγνώστους μόνο ωφέλιμο μπορεί να είναι: ερχόμαστε σε επαφή με νέες απόψεις, γνωρίζουμε διαφορετικές κουλτούρες, ενώ επίσης μπορούμε να εκφράσουμε τις βαθύτερες σκέψεις μας χωρίς να ανησυχούμε μήπως κριθούμε από τον συνομιλητή μας.
Πρώτη εντύπωση. – Chip Kidd
«Οι πρώτες εντυπώσεις είναι βασικές για το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο, και το πώς αντιλαμβάνεται ο κόσμος εμάς. Είναι οι συστάσεις που αφορούν τα πάντα: γνωριμίες, εργασιακό χώρο, προϊόντα, εμπειρίες, εμπορικά καταστήματα, διαδίκτυο, διασκέδαση, σχέσεις, ντιζάιν. Και βάσει αυτών των πρώτων εντυπώσεων κρίνουμε τα πάντα».
Φυσικά και κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του. Έλεγξε λίγο τις κινήσεις που κάνεις σε ένα βιβλιοπωλείο: το μάτι σου περιηγείται ανάμεσα σε αμέτρητα εξώφυλλα, μέχρι να αγκιστρωθεί σε εκείνο που θα σε κάνει να το αγγίξεις να το γυρίσεις, ώστε να διαβάσεις το οπισθόφυλλό του. Στο ντιζάιν δεν χωρούν επιείκειες, αφού η ίδια του η έννοια στηρίζεται στην πρώτη εντύπωση που αυτό δημιουργεί. Ο Chip Kidd απλά μας υπενθυμίζει αυτά που ήδη γνωρίζαμε.
Η Τέχνη της Ηρεμίας – Pico Iyer
«Η ακινησία είναι ένας τρόπος να ερωτεύεσαι τον κόσμο και οτιδήποτε υπάρχει σε αυτόν. Σπάνια το σκεφτόμουν έτσι. Το ταξίδι στο πουθενά είναι ένας τρόπος διαφυγής από τον θόρυβο και μία μέθοδος να βρίσκεις χρόνο και ενέργεια να μοιραστείς με άλλους».
Το μυαλό μας κάνει πιο ριψοκίνδυνες διαδρομές από τα ίδια μας τα πόδια. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που ο Pico Iyer, που ταξιδεύει μια ζωή και έχει πάει από τα Νησιά του Πάσχα και την Αιθιοπία έως την Κούβα και το Κατμαντού, θεωρεί ότι λίγες μόνο στιγμές ηρεμίας σε ένα δωμάτιο μπορεί να αποτελούν την απόλυτη περιπέτεια. «Ναι» στην ηρεμία σημαίνει «ναι» στη δημιουργικότητα, άλλωστε.
Γιος Τρομοκράτη – Zak Ebrahim
«Αυτό που έκανε ο πατέρας μου στις 5 Νοεμβρίου 1990 αποδεκάτισε την οικογένειά μου. Μας βύθισε σε μια ζωή γεμάτη θανάσιμες απειλές και παρενοχλήσεις από τα μέσα ενημέρωσης, νομαδισμού και αδιάκοπης φτώχειας, με χίλια “νέα ξεκινήματα” που σχεδόν πάντα οδηγούσαν σε κάτι χειρότερο. Η κακή φήμη που απέκτησε ήταν κάτι εντελώς πρωτόγνωρο κι εμείς ήμασταν οι παράπλευρες απώλειες. Ο πατέρας μου ήταν ο πρώτος γνωστός ισλαμιστής τζιχαντιστής που αφαίρεσε μια ζωή σε αμερικανικό έδαφος. Δούλευε με τη στήριξη ενός πυρήνα τρομοκρατών στο εξωτερικό, ο οποίος τελικά θα ονομαζόταν Αλ Κάιντα».
Ο Ζακ Εμπραχίμ ήταν μόλις εφτά ετών όταν το 1990 ο πατέρας του, ο Ελ-Σέιντ Νοσέρ, πυροβόλησε και σκότωσε τον αρχηγό του Συνδέσμου Εβραϊκής Άμυνας. Όσο ήταν στη φυλακή ο Νοσέρ βοήθησε στον σχεδιασμό του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου το 1993. Παρόλο που ο Νοσέρ διακήρυττε τις φανατισμένες πεποιθήσεις του, οι ιδέες του δεν εισχώρησαν στο μυαλό του γιου του. Διαβάζοντας τον «Γιο Τρομοκράτη», μαθαίνουμε πόση εσωτερική δύναμη χρειάζεται για να διαλέξεις έναν διαφορετικό δρόμο από αυτόν που χάραξε ο -ακραίος- γονιός σου.