Αυτή τη βδομάδα τα παιδιά μας επιστρέφουν στα θρανία. Μια βδομάδα που πολλοί από εμάς μπορεί να νοσταλγούμε, όσο μακρινή κι αν μας φαίνεται πλέον. Καινούργια τσάντα, καινούργια τετράδια, μολύβια, βιβλία, καινούργιοι δάσκαλοι και, φυσικά, μια καινούργια καθημερινότητα έτοιμη να γεμίσει με νέες ασχολίες και δραστηριότητες.
Μερικές φορές νιώθουμε ότι για τα παιδιά τα πράγματα είναι πιο εύκολα και απλά απ’ ό, τι για εμάς.
Η επιστροφή στη δουλειά και στα γραφεία σπάνια συνοδεύεται από αυτόν τον ενθουσιασμό που νιώθουν τα παιδιά στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς. Γιατί όμως;
Ίσως γιατί εμείς δεν ζούμε με τους γονείς μας ώστε να μας ξυπνούν και να μας τα έχουν όλα έτοιμα.
Ίσως γιατί εμείς δεν έχουμε μια δασκάλα ή έναν δάσκαλο που θα μας βάλει σε ένα δημιουργικό μονοπάτι.
Ίσως γιατί εμείς έχουμε για αφεντικό τον εαυτό μας και άρα οι δουλειές που πρέπει να γίνουν εξαρτώνται αποκλειστικά από εμάς.
Ίσως γιατί εμείς χρειαζόμαστε αυτοπαρακίνηση!
Και η αυτοπαρακίνηση είναι μεγάλη κουβέντα. Πώς θα ενθαρρύνουμε και θα προτρέψουμε τον εαυτό μας -και μάλιστα σε καθημερινή βάση- να ξυπνάει νωρίς με κέφι, να κάνει πράγματα που απολαμβάνει, να νιώθει συνεχώς δημιουργικός και γεμάτος;
Κι αυτά είναι ερωτήματα που κι εμείς στην Key Books έχουμε σκεφτεί και βιώσει… πάμπολλες φορές. Προφανώς και δεν έχουμε κάποιο μαγικό ραβδάκι που θα διώξει την ανία, θα μας ξεσηκώσει και θα μας δώσει σούπερ κινητήριες δυνάμεις! Ωστόσο, έχουμε κάποιες δοκιμασμένες στην πράξη προτάσεις που μας έχουν βοηθήσει να χτίσουμε καλές πρακτικές και να παρακινούμε τον εαυτό μας όλο και περισσότερο.
Επιστροφή στα θρανία της νέας σεζόν, λοιπόν, παρέα με την Julia Cameron και τον Austin Kleon!
Από τον γκουρού του μάρκετινγκ Seth Godin μέχρι τον σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε, μια πληθώρα δημιουργικών ανθρώπων έχουν αγκαλιάσει το εργαλείο που προτείνει η Julia Cameron και λέγεται «Πρωινές σελίδες». Οι κανόνες των πρωινών σελίδων είναι πολύ απλοί. Κάθε πρωί γράφουμε συνεχόμενα και αυθόρμητα οτιδήποτε μας έρθει στο μυαλό ή μας απασχολεί μέσα σε τρεις σελίδες. Ακόμη κι αν δεν έχουμε διάθεση. Ακόμη κι αν δεν έχουμε κάτι να γράψουμε. Με τη μέθοδο αυτή αποκτάμε μια δυνατή και καθαρή εικόνα του εαυτού μας, των στόχων μας, των επιθυμιών μας. Και από εκεί μπορούμε να αρχίσουμε να χτίζουμε συνήθειες που πραγματικά απολαμβάνουμε και να ξυπνήσουμε τη δημιουργικότητά μας.
Περισσότερα για το βιβλίο Ο Δρόμος του Καλλιτέχνη της Julia Cameron εδώ.
Μέσα από το βιβλίο του Ζήσε σαν Καλλιτέχνης, ο Austin Kleon μάς δίνει 10 τρόπους για να μπορούμε να είμαστε δημιουργικοί σε καλές και δύσκολες εποχές. Ένας από αυτούς είναι να ζούμε μια μέρα τη φορά, ακόμη κι αν η κάθε μέρα μοιάζει με τη μέρα της μαρμότας. Κι όμως, υπάρχει μαγεία στη μέρα της μαρμότας. Όπως λέει και ο ίδιος,
«Κάθε φορά που κάποιος αρχίζει να μιλάει για το “δημιουργικό ταξίδι”, γουρλώνω τα μάτια μου.
Μου ακούγεται πολύ βαθυστόχαστος όρος. Πολύ ηρωικός.
Το μεγαλύτερο δημιουργικό ταξίδι το οποίο κάνω είναι να διασχίσω τα τρία μέτρα που χωρίζουν την πόρτα της αυλής μου με το γκαράζ, όπου έχω το στούντιό μου. Κάθομαι στο γραφείο μου, κοιτάζω μια λευκή κόλλα χαρτί και σκέφτομαι: “Δεν έκανα ακριβώς το ίδιο και χθες;”
Όταν δουλεύω πάνω στην τέχνη μου, δε νιώθω σαν Οδυσσέας. Νιώθω περισσότερο σαν τον Σίσυφο που σπρώχνει ένα βράχο μέχρι την κορυφή του λόφου. Όταν δουλεύω, δε νιώθω σαν τον Λουκ Σκαϊγουόκερ. Νιώθω περισσότερο σαν τον Φιλ Κόνορς από την ταινία Η Μέρα της μαρμότας.
Για όσους δεν έχουν δει την ταινία ή χρειάζονται ένα φρεσκάρισμα στη μνήμη τους, Η Μέρα της μαρμότας είναι μια κωμωδία του 1993 με πρωταγωνιστή τον Μπιλ Μάρεϊ στο ρόλο του Φιλ Κόνορς, ενός μετεωρολόγου που κολλάει σε μια χρονική λούπα και ξυπνάει κάθε πρωί στις 2 Φεβρουαρίου -Μέρα της μαρμότας-, στο Πανξατόνι της Πενσιλβάνιας. Εκεί βρίσκεται το σπίτι του Πανξατόνι Φιλ, της διάσημης μαρμότας, η οποία, αν δει τη σκιά της εκείνη την ημέρα, σημαίνει ότι θα κρατήσει ο χειμώνας για άλλες έξι εβδομάδες. Ο Φιλ, ο μετεωρολόγος, σιχαίνεται το Πανξατόνι και αυτό γίνεται ένα είδος κόλασης για εκείνον. Δοκιμάζει ό,τι περνάει από το κεφάλι του, αλλά δεν μπορεί να φύγει από την πόλη και δεν μπορεί να φτάσει στην 3η Φεβρουαρίου. Ο χειμώνας είναι ατελείωτος για τον Φιλ. Ό,τι κι αν κάνει, ξυπνάει στο ίδιο κρεβάτι για να αντιμετωπίσει την ίδια ημέρα.
Σε μια στιγμή απόγνωσης, ο Φιλ ρωτάει δύο μεθυσμένους σε ένα μπαρ: “Τι θα κάνατε αν είχατε κολλήσει στο ίδιο μέρος και κάθε μέρα κάνατε τα ίδια και τίποτα δεν είχε σημασία;”
Είναι η ερώτηση που πρέπει να απαντήσει ο Φιλ για να συνεχιστεί η πλοκή της ταινίας, αλλά είναι, επίσης, η ερώτηση που πρέπει να απαντήσουμε εμείς για να συνεχιστεί η πλοκή της ζωής μας.»
Περισσότερα για το βιβλίο Ζήσε σαν καλλιτέχνης του Austin Kleon εδώ.
Κι αν σας βρίσκεται λίγος ακόμη χώρος στον καναπέ, μπορείτε να φιλοξενήσετε άλλα 161 σπουδαία μυαλά και να διαβάσετε πώς εξέλιξαν το παιχνίδι της έμπνευσης και την Τέχνη της Ρουτίνας μέσα από τις εμμονές και τις καθημερινές τους συνήθειες.
Γεμάτο συναρπαστικές ματιές στη μηχανική της ιδιοφυΐας και γαργαλιστικές ιστορίες από τις προσωπικότητες πίσω από αυτή, H Τέχνη της Ρουτίνας εξετάζει τα καθημερινά τελετουργικά της ζωής των πιο σπουδαίων προσωπικοτήτων της διανόησης των τελευταίων 400 ετών, από τον Μαρξ, τον Μπαλζάκ και τον Γουόρχολ μέχρι τον Μότσαρτ, τον Μουρακάμι και τον Μπετόβεν.
Περισσότερα για το βιβλίο Η Τέχνη της Ρουτίνας του Mason Currey εδώ.
Σας ευχόμαστε καλή αρχή και καλή δημιουργική χρονιά σε όλους!
