_____________________________
Προσπαθούμε να οδηγήσουμε τα παιδιά μας με το ζόρι στο δικό μας κόσμο αντί ν’ αφεθούμε στον δικό τους μαγικό.
_____________________________
Ο Σεπτέμβριος είναι το συνώνυμο της επιστροφής. Σε κάθε λογής ημερολόγιο και για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αυτός ο μήνας συνοδεύεται από την επιστροφή στην καθημερινή ρουτίνα, στις μικρές και μεγάλες συνήθειες, σε ασχολίες και ενδιαφέροντα που μας ζωντανεύουν και μας δίνουν χαρά, αλλά και από τον ενθουσιασμό των νέων αποφάσεων και φιλοδοξιών.
Για τους μικρότερους σε ηλικία σηματοδοτείται από την επιστροφή στο σχολείο. Λίγη γκρίνια για το πρωινό ξύπνημα και λίγα παράπονα για τις χαμένες ώρες του ελεύθερου παιχνιδιού είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας. Μιας διαδικασίας που όλοι οι ενήλικοι μπορούν να κάνουν ευκολότερη με την απαραίτητη υπομονή και ένα τεράστιο χαμόγελο. Και ας έχουμε το βλέμμα μας στραμμένο στα παιδιά μιας και είναι το μοναδικό σίγουρο μέλλον μας.
Ο Στέφανος Ξενάκης γράφει ένα γράμμα στις δύο κόρες του με αφορμή την έναρξη της νέας αυτής σχολικής χρονιάς. Ένα γράμμα γεμάτο ζεστασιά, τρυφερότητα και πολλή αγάπη.
Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020
Αγαπημένα μου κοριτσάκια
Αρχίζει πάλι μια νέα σχολική χρονιά…
Σαν και χθες ήταν που σας είχαμε πρωτοδεί με τη μαμά στο Μαιευτήριο.
Τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα και να που η μία σας πάει πια Γυμνάσιο κι η άλλη 4η Δημοτικού.
Η ζωή τρέχει πολύ γρήγορα κι οι στιγμές δεν ξανάρχονται. Ούτε οι καλές ούτε οι κακές. Και εντάξει οι καλές, όμως οι κακές μάς κάνουν αυτό που είμαστε. Οι δυσκολίες, ο πόνος κι οι στενοχώριες μάς αναγκάζουν να γίνουμε κάτι παραπάνω. Εννοείται ούτε εγώ χαίρομαι όταν έρχονται οι δυσκολίες. Όμως κάθε δυσκολία έχει μέσα της ένα δώρο, ακόμη κι αν είναι καλά κρυμμένο.
Ποτέ να μη νιώθετε ντροπή γι’ αυτό που είστε. Να λέτε πάντα την αλήθεια σας, ακόμη κι αν πονάει. Είστε κάτι μοναδικό κι αξίζετε, ό,τι κι αν συμβεί. Και ποτέ να μη συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους. Κανείς δεν είναι ανώτερος από κανέναν άλλο. Είμαστε όλοι ισότιμοι. Να συγκρίνετε τον εαυτό σας μόνο με εσάς και να φροντίζετε κάθε μέρα να γίνεστε καλύτερες για εσάς και μόνο. Ούτε για τον μπαμπά και τη μαμά ούτε για τους δασκάλους σας ούτε για τους συμμαθητές σας. Να ζείτε για εσάς.
Να είστε αυτές που θέλει η καρδούλα σας κι ας μην αρέσει στους άλλους. Είναι εξαιρετικά σημαντικό όμως να αρέσετε σε εσάς. Αυτό είναι το ομορφότερο συναίσθημα του κόσμου. Να σέβεστε τους κανόνες και τους άλλους όπως ακριβώς θα θέλατε να σας σέβονται κι αυτοί.
Να μη φοβάστε τα λάθη. Να φοβάστε πιο πολύ να μην κάνετε κάτι, παρά το λάθος. Το λάθος είναι βήμα για να κάνεις το σωστό. Όλοι θα πέσουμε. Να μάθετε να σηκώνετε τον εαυτό σας μόνες σας, χωρίς να έχετε ανάγκη τον μπαμπά ή τη μαμά. Παρ’ όλα αυτά, θα είμαστε πάντα δίπλα σας.
Να ακούτε την καρδούλα σας πάντα. Εκεί μέσα είναι όλες οι λύσεις.
Να δουλεύετε σκληρά για το όνειρό σας. Κανένας δεν θα σας το χαρίσει. Μόνες σας θα το κερδίσετε.
Και να λέτε πάντα την αλήθεια σας. Η αλήθεια σας μπορεί να μην αρέσει σε όλους, αλλά θα αρέσει σε σας κι αυτό είναι το σημαντικότερο.
Δεν θέλω να σας πρήζω άλλο.
Θέλω να απολαύσετε άλλη μια σχολική χρονιά κι όλες αυτές τις στιγμές που δεν θα ξαναέρθουν.
Καμία στιγμή δεν ξανάρχεται ποτέ. Είναι μοναδική.
Να θυμάστε επίσης ότι ο μπαμπάς και η μαμά πάντα σας αγαπούν.
Κι όταν διαβάζετε κι όταν δεν διαβάζετε.
Κι όταν τρώτε όλο το φαγητό κι όταν δεν το τρώτε.
Κι όταν είστε «καλά» παιδιά κι όταν δεν είστε.
Το βασικότερο όμως είναι να αγαπάτε εσείς τον εαυτό σας. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει κανείς άλλος για εσάς.
Καλή χρονιά, αγάπες μου.
