ΕΠΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΠΟΥΓΚΙ
Η δόξα της Βαβυλώνας αντέχει μέχρι σήμερα. Μέσα από τους αιώνες, φημίζεται μέχρι σήμερα ως η πλουσιότερη απ’ όλες τις πόλεις, με θησαυρούς αμύθητους.
Κι όμως, δεν ήταν πάντα έτσι. Τα πλούτη της Βαβυλώνας ήταν αποτέλεσμα της σοφίας των πολιτών της, που έπρεπε πρώτα να μάθουν πώς να γίνουν πλούσιοι.
Όταν ο καλός βασιλιάς Σαργών επέστρεψε στη Βαβυλώνα έχοντας νικήσει τους εχθρούς του, τους Ελαμίτες, βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο πρωθυπουργός του του το εξήγησε με τα παρακάτω λόγια:
«Μετά από πολλά χρόνια εξαιρετικής ευημερίας που έφερε στο λαό μας η κατασκευή από τη μεγαλειότητά σου των μεγάλων αρδευτικών καναλιών και των επιβλητικών ναών των θεών, τώρα που αυτά τα έργα ολοκληρώθηκαν ο λαός δείχνει να μην μπορεί να επιβιώσει οικονομικά.
»Οι χτίστες έχουν μείνει χωρίς δουλειά. Οι έμποροι έχουν ελάχιστους πελάτες. Οι αγρότες δεν μπορούν να πουλήσουν τα γεννήματά τους. Ο κόσμος δεν έχει αρκετό χρυσάφι για ν’ αγοράσει τρόφιμα».
«Μα πού πήγε όλο το χρυσάφι που ξοδέψαμε γι’ αυτά τα μεγάλα βελτιωτικά έργα;» ρώτησε ο βασιλιάς.
«Φοβάμαι» απάντησε ο πρωθυπουργός, «ότι κατέληξε στα χέρια λίγων πολύ πλούσιων ανθρώπων της πόλης μας. Γλίστρησε από τα χέρια των περισσότερων πολιτών μας όπως το γάλα της κατσίκας από το σουρωτήρι. Τώρα που το χρυσό ποτάμι σταμάτησε να κυλά, στους περισσότερους πολίτες δεν έχει απομείνει τίποτα απ’ όσα κέρδισαν».
Ο βασιλιάς έμεινε σκεπτικός για μια στιγμή. Ύστερα ρώτησε: «Πώς μπορούν τόσο λίγοι άνθρωποι να παίρνουν όλο το χρυσάφι;»
«Επειδή ξέρουν τον τρόπο» αποκρίθηκε ο πρωθυπουργός. «Κανένας δεν μπορεί να καταδικάσει κάποιον επειδή ξέρει τον τρόπο. Ούτε κανένας δίκαιος να πάρει από κάποιον όσα έχει κερδίσει τίμια για να τα δώσει σε άλλους, λιγότερο ικανούς».
«Γιατί όμως» ρώτησε ο βασιλιάς, «να μη μάθουν όλοι πώς να μαζεύουν χρυσάφι, κι έτσι ν’ αποκτήσουν κι εκείνοι πλούτη και ευημερία;»
«Γίνεται, εξοχότατε. Όμως ποιος μπορεί να τους διδάξει; Σίγουρα όχι οι ιερείς, αφού δεν έχουν ιδέα πώς να βγάζουν χρήματα».
«Ποιος ξέρει καλύτερα απ’ όλους στην πόλη μας πώς γίνεται κάποιος πλούσιος, πρωθυπουργέ;» ρώτησε ο βασιλιάς.
«Με την ερώτηση δίνετε μαζί και την απάντηση, μεγαλειότατε. Ποιος έχει συσσωρεύσει τον περισσότερο πλούτο στη Βαβυλώνα;»
«Σωστά μιλάς, άξιε πρωθυπουργέ μου. Ο Αρκάντ. Είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της Βαβυλώνας. Να τον φέρεις μπροστά μου αύριο το πρωί».
Την επόμενη μέρα, όπως είχε διατάξει ο βασιλιάς, ο Αρκάντ εμφανίστηκε μπροστά του, ευθυτενής και γεμάτος ζωντάνια παρά τα εβδομήντα του χρόνια.
«Αρκάντ» είπε ο βασιλιάς, «είναι αλήθεια πως είσαι ο πλουσιότερος άνθρωπος της Βαβυλώνας;»
«Έτσι λένε, μεγαλειότατε, και κανένας δεν το αμφισβητεί».
«Πώς έγινες τόσο πλούσιος;»
«Εκμεταλλεύτηκα τις ευκαιρίες που δίνονται σε όλους τους πολίτες της αγαπημένης μας πόλης».
«Δεν είχες τίποτα για να κάνεις την αρχή;»
«Μόνο έναν ισχυρό πόθο για πλούτη. Πέρα απ’ αυτόν, τίποτα».
«Αρκάντ» συνέχισε ο βασιλιάς, «η πόλη μας είναι σε πολύ δυσάρεστη κατάσταση, γιατί ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν πώς να αποκτούν πλούτο κι έτσι τον μονοπωλούν, ενώ οι περισσότεροι πολίτες μας δεν διαθέτουν τις γνώσεις ώστε να διατηρήσουν έστω ένα μέρος από το χρυσάφι που λαμβάνουν.
«Επιθυμώ να είναι η Βαβυλώνα η πλουσιότερη πόλη στον κόσμο. Γι’ αυτό πρέπει να είναι μια πόλη με πολλούς πλούσιους ανθρώπους. Επομένως, πρέπει να διδάξουμε όλους τους πολίτες πώς να αποκτήσουν πλούτη. Πες μου, Αρκάντ, υπάρχει κάποιο μυστικό για να γίνει κανείς πλούσιος; Μπορεί να διδαχθεί;»
«Είναι λογικό, μεγαλειότατε. Ό,τι γνωρίζει κάποιος μπορεί να διδαχθεί και σε άλλους».
Τα μάτια του βασιλιά άστραψαν. «Αρκάντ, είπες αυτά που ήθελα ν’ ακούσω. Θα βοηθήσεις σ’ αυτόν τον αξιέπαινο σκοπό; Θα διδάξεις τις γνώσεις σου σ’ ένα σχολείο δασκάλων, ώστε μετά ο καθένας τους να διδάξει άλλους, ώσπου να εκπαιδευτούν αρκετοί ώστε να διδάξουν αυτές τις αλήθειες σε κάθε άξιο υπήκοο του βασιλείου μου;»
Ο Αρκάντ υποκλίθηκε και είπε: «Είμαι ο ταπεινός σας υπηρέτης και υπακούω στις διαταγές σας. Όποιες γνώσεις έχω, θα τις προσφέρω ευχαρίστως για τη βελτίωση της θέσης των συνανθρώπων μου και για τη δόξα του βασιλιά μου. Ας συγκεντρώσει για λογαριασμό μου ο άξιος πρωθυπουργός σας μια τάξη εκατό ανθρώπων, κι εγώ θα τους διδάξω τις επτά θεραπείες που φούσκωσαν το πουγκί μου, ενώ δεν υπήρχε πιο άδειο απ’ αυτό σ’ όλη τη Βαβυλώνα».
Μετά από δύο εβδομάδες, κατ’ εντολή του βασιλιά, οι εκατό που είχαν επιλεγεί μαζεύτηκαν στη μεγάλη αίθουσα του Ναού της Μάθησης και κάθισαν σε ημικύκλιο πάνω σε πολύχρωμα στρογγυλά χαλιά. Ο Αρκάντ καθόταν δίπλα σ’ ένα χαμηλό σκαμνί, που πάνω του κάπνιζε ένα ιερό καντήλι, σκορπώντας μια περίεργη μα ευχάριστη μυρωδιά.
«Να ο πλουσιότερος άνθρωπος της Βαβυλώνας», ψιθύρισε ένας μαθητής, σκουντώντας τον διπλανό του καθώς ο Αρκάντ σηκωνόταν. «Ένας απλός άνθρωπος είναι, σαν όλους εμάς».
«Ως πιστός υπήκοος του μεγάλου βασιλιά μας», άρχισε ο Αρκάντ, «βρίσκομαι εδώ μπροστά σας στην υπηρεσία του. Καθώς κάποτε ήμουν ένας φτωχός νέος που λαχταρούσε χρυσάφι, κι επειδή έμαθα πράγματα που μου επέτρεψαν να το αποκτήσω, μου ζήτησε να μοιραστώ τις γνώσεις μου μαζί σας.
»Άρχισα να φτιάχνω την περιουσία μου με τον πιο ταπεινό τρόπο. Δεν είχα κανένα προνόμιο που να μην απολαμβάνετε πλήρως και εσείς, και κάθε πολίτης της Βαβυλώνας.
»Το πρώτο μου θησαυροφυλάκιο ήταν ένα πολύ φθαρμένο πουγκί. Το μισούσα, γιατί ήταν άδειο κι άχρηστο. Ήθελα να είναι στρογγυλό και ξέχειλο, και μέσα του να κουδουνίζει το χρυσάφι. Γι’ αυτό έψαξα να βρω κάθε θεραπεία που υπήρχε για τα άδεια πουγκιά, και βρήκα επτά.
»Σ’ εσάς, που συγκεντρωθήκατε εδώ, θα εξηγήσω τις επτά θεραπείες για το άδειο πουγκί, τις οποίες συνιστώ σε όποιον επιθυμεί ν’ αποκτήσει πολύ χρυσάφι. Κάθε μέρα, για επτά μέρες, θα σας εξηγώ κι από μία από τις επτά θεραπείες.
»Ακούστε προσεκτικά τις γνώσεις που θα μοιραστώ μαζί σας. Συζητήστε τις μαζί μου. Κουβεντιάστε τις και μεταξύ σας. Να μάθετε καλά αυτά τα μαθήματα, ώστε να φυτέψετε και στο δικό σας πουγκί τον σπόρο του πλούτου. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει ο καθένας σας ν’ αρχίσει με σύνεση να φτιάχνει τη δική του περιουσία. Τότε, και μόνο τότε, θα είστε κατάλληλοι να διδάξετε αυτές τις αλήθειες και σε άλλους.
»Θα σας διδάξω με απλά λόγια πώς να φουσκώσετε το πουγκί σας. Αυτό είναι το πρώτο βήμα που οδηγεί στον ναό του πλούτου, και κανένας δεν μπορεί ν’ ανέβει ως εκεί αν δεν πατήσει γερά στο πρώτο σκαλοπάτι.
Οι 7 θεραπείες για το άδειο πουγκί είναι:
- Άρχισε να φουσκώνεις το πουγκί σου.
- Έλεγχε τα έξοδά σου.
- Κάνε το χρυσάφι σου να αυγαταίνει.
- Προστάτευε τον θησαυρό σου από απώλειες.
- Κάνε το σπίτι σου μια κερδοφόρα επένδυση.
- Εξασφάλισε εισόδημα για το μέλλον.
- Αύξησε την ικανότητά σου να βγάζεις χρήματα.
