«Μπήκα στο «σπίτι» για ξεκάθαρους λόγους: ήθελα να κάνω περισσότερους followers. Είχα επίγνωση ότι αυτό θα μπορούσε να μου γυρίσει μπούμεραγκ, αλλά το ρίσκαρα. Εξάλλου ήμουν στη δύση της νιότης μου: ήδη 26 χρονών και πλησίαζα στην ημερομηνία λήξης μου. Θα πρεπε τα επόμενα δυο, τρία χρόνια να βρω κανονική δουλειά-εκτός Instagram- ή και όχι, αν κατάφερνα να παντρευτώ κάποιον οικονομικά δυνατό και σπουδαίο, που θα μπορούσε να συντηρεί τα ρούχα, τα ταξίδια της και τις εξόδους μου. Κι αυτό το τελευταίο, δεν ήταν δική μου ρηχότητα, αλλά γονιδιακή εντολή. Το χα διαβάσει σε ένα άρθρο που ανέβασε μια μπλόγκερ που ακολουθούσα στο Instagram: οι γυναίκες ανέκαθεν έψαχναν τον πιο δυνατό για να κάνουν οικογένεια. Είχε κάποια σχέση με τον Δαρβίνο, όλο αυτό, αλλά δεν το χα καταλάβει ακριβώς. Σημασία είχε, πως παλιά ο πιο κατάλληλος άντρας ήταν ο πιο δυνατός, ο homo erectus, μετά ο sapiens, και διάφοροι άλλοι homo, αλλά πλέον η νέα δύναμη, ήταν το χρήμα και η δόξα, οπότε με αυτή τη λογική όλες θέλαμε τον homo reach and famous κι αυτό ήταν επιταγή της φύσης. Η μπλόγκερ αυτή το είπε, που έχει 3000000 followers και δεν είχα κανένα λόγο να το αμφισβητήσω.
Ήμουν ήδη μέσα στο «σπίτι» δυο μήνες, είχα περάσει όλες τις φάσεις του εγκλεισμού: νεύρα, ξεσπάσματα, αυτοξεφτιλισμό, ανταγωνιστικότητα, ναρκισσισμό, ανυπακοή στους «κανόνες», υπαρξιακές αμφισβητήσεις, νοσταλγία για τους γονείς μου, τη γάτα μου Ζιζέλ, ακόμη και για τον Τάκη, που Οκ καλός ήταν αλλά περιορισμένων δυνατοτήτων.
Σήμερα περιμέναμε τις εβδομαδιαίες προμήθειες. Την προηγούμενη Τρίτη δεν μας έστειλαν τίποτα και θεωρήσαμε πως ήταν ένα ακόμη καψόνι του παιχνιδιού για να μας ζορίσει. Το ίδιο είπαμε και για την ματαίωση του live την Κυριακή. Όμως οι ώρες περνούσαν και κανείς από την παραγωγή δεν εμφανιζόταν.
Ο Μάρκος, ο πιο «φέτες» απ όλους, είχε και τον πιο πολύ εκνευρισμό. Ήταν τρεις μέρες τώρα που είχαν τελειώσει τα αυγά και το κοτόπουλο κι είχε αναγκαστεί-φευ- να χορταίνει με υδατάνθρακες! ( Για όνομα του Θεού δηλαδή)
Ο Μάρκος λοιπόν ξεκίνησε το κίνημα. Στην αρχή πήγε και παραπονέθηκε έντονα στο «δωμάτιο επικοινωνίας», μετά κι αφού δεν έλαβε καμιά απάντηση, πήγαινε σε κάθε κάμερα μπροστά και έκανε επιθετικές χειρονομίες, ούρλιαζε και έβριζε. Για κάποια λεπτά καθόταν αποκαμωμένος στον μεγάλο καναπέ και έφτιαχνε με όση φαντασία του απέμενε, σενάρια συνωμοσίας. Πως το πείραμα που παίρναμε μέρος είχε σκοπό να μας λοβοτομήσει ή ότι ήταν μια δοκιμή για το πως θα ζουν οι άνθρωποι απομονωμένοι και άλλα τέτοια εξωφρενικά. Μετά πήγαινε στο τζάμι, έσιαχνε τη φράντζα του και ξαναβουτούσε στις δυσοίωνες σκέψεις του.
Ενώ συνήθως του τη λέγαμε όλοι μαζί, σήμερα κανείς μας δεν ήταν σίγουρος πως όλα πάνε καλά.
Η πείνα επίσης δε βοηθούσε κι έτσι αποφασίσαμε να πάμε κόντρα στους κανόνες και να κάνουμε το απονενοημένο. Έτσι κι αλλιώς οι πολυπόθητοι followers που είχαμε αποκτήσει, δυο μήνες τώρα μέσα στο σπίτι, μας περίμεναν έξω να μας αποθεώσουν με τα likes τους. Όσο για τη ρήτρα του συμβολαίου; Από τη στιγμή που και οι οκτώ την σπάγαμε, πιστεύαμε ότι δεν μετρούσε. Εξάλλου δεν είχαμε υπογράψει για το Survivor, για να υποστούμε τόσην πείνα και κακουχία.
Μέσα από έντονες φωνές και καυγάδες αποφασίσαμε να βγούμε, όλοι. Εκτός από τη Στέλλα που έμεινε πεισματικά οκλαδόν στον καναπέ, φορώντας τη βελουτέ ροζ φόρμα της και βάζοντας νευρικά λιπ γκλος.
Ξεχυθήκαμε έξω στον έρημο δρόμο. Περπατήσαμε στην αρχή με ενθουσιασμό προς τη λεωφόρο, χωρίς να μαστε ακόμη σίγουροι σε ποιο σημείο σταματάει το πείραμα κι αρχίζει η ζωή. Αρχίσαμε να κοιτιόμαστε παραξενευμένοι κι ο Μάρκος-πιο προνοητικός απ όλους- άνοιξε πρώτος το κινητό του. Στην αρχή χαμογέλασε γιατί είδε ότι είχε αποκτήσει 150.000 followers. Μετά το πρόσωπό του σκυθρώπιασε, πιο πολύ κι απ όταν καταλάβαινε ότι είχε ξεμείνει από κρόκους αυγών. Μας κοίταξε έξαλλος και άρχισε να μας δείχνει συντελειακές εικόνες καταστροφής: άνθρωποι πεσμένοι στο δρόμο, άρρωστοι σε νοσοκομεία με μάσκες, δρόμοι έρημοι, αυτοκίνητα σταματημένα.
Ο Κώστας γέλασε κι είπε ότι είναι κόλπο της παραγωγής. Οι υπόλοιποι δε ξέραμε τι να πιστέψουμε.
Πριν πιαστούνε στα χέρια, τσεκάραμε όλοι τα κινητά μας, εγώ καλού κακού έβγαλα και μια selfie. Άκρη δε φαινόταν να βγαίνει, αυτοκίνητα δεν περνούσαν, μέχρι που από το βάθος του ορίζοντα, εμφανίστηκαν καμιά δεκαριά άνθρωποι να έρχονται προς το μέρος μας, στην αρχή διστακτικά και μετά τρέχοντας και αλαλιάζοντας με πανηγυρισμούς. Η ξέφρενη επίθεσή τους, μας έκανε να νομίσουμε πως μας κυνηγάνε και προσπαθήσαμε να τους αποφύγουμε, αλλά τελικά μας φώναξαν με αρκετά μελωδική φωνή, πως είναι οι παίκτες του Fame Story και πως μέρες τώρα ψάχνουν κάποιο σημάδι ζωής. Όταν πλησίασαν μας είπαν την τρομακτική πραγματικότητα που αντιμετωπίζαμε: όλη η ανθρωπότητα είχε χαθεί από ένα ιό, εκτός από μας που ήμασταν έγκλειστοι στα σπίτια των realities. Εκείνοι βγήκαν πριν τρεις μέρες από το διπλανό στούντιο, πέρασαν μέσα από την Παιανία η οποία ήταν ερημωμένη γεμάτη πτώματα που σάπιζαν κι άγρια σκυλιά που τα μακέλευαν.
Η νέα πραγματικότητα, επιτέθηκε στο μυαλό μου: δεν υπήρχε ούτε ο Τάκης, ούτε οι γονείς μου ούτε η γάτα μου η Ζιζέλ, αν και για το τελευταίο δεν έπαιρνα όρκο. Δεν υπήρχαν ούτε σεφ να μαγειρεύουν γκουρμέ πιάτα και να τα φωτογραφίζουμε, ούτε εταιρίες με ρούχα να μας χρηματοδοτούν give aways. Κυρίως δεν υπήρχε ο πλούσιος και δυνατός άντρας που θα με πήγαινε ταξίδια και θα χρηματοδοτούσε τις εξόδους μου. Δεν υπήρχε τίποτα.
Ήμασταν έξω σε έναν κόσμο με 150.000 ανύπαρκτων followers κι έπρεπε εμείς κι οι συνάδελφοί μας στα realities όλου του κόσμου, να συναντηθούμε με κάποιο τρόπο για να βάλουμε μπροστά τη νέα γενιά ανθρώπων που θα διαιώνιζε το είδος μας: τους homo reality!
Και τότε μου ήρθε η επιφοίτηση: σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, με τον Δαρβίνο και την Αμερικάνα μπλόγκερ, ο πιο δυνατός του ανθρώπινου είδους, στην παρούσα στιγμή, αυτός που έπρεπε να βρω για άντρα μου, να με προστατεύσει και να με φροντίσει, ήταν ο πιο ρωμαλέος παίκτης του Survivor.
Κάπου σε κάποιο νησί της Καραιβικής με περίμενε ο έρωτάς μου.
Έπρεπε να γυρίσω όλο τον κόσμο-ούτε ήξερα πως- για να βρω το άλλο μου μισό. Όσο δύσκολο και να ήταν, έπρεπε να το κάνω. Απ αυτό κρινόταν το μέλλον της ανθρωπότητας».
